นิทานอีสป กระดิ่งผูกคอแมว เรื่องคิดแล้วต้องลงมือทำ

นิทานอีสป กระดิ่งผูกคอแมวมีเรื่องราวอยู่ว่า หนูกับแมวเมื่อมาอยู่ร่วมบ้านกัน ย่อมจะเป็นศัตรูกัน เมื่อหนูฝูงหนึ่งมาอาศัยอยู่ในบ้านที่มีแมว พวกมันจะเอาตัวรอดได้อย่างไร ลองมาดูพวกมันกัน

ในบ้านหลังหนึ่ง มีแมวตัวหนึ่งที่ดุมาก มันคอยแต่จะจ้องตะครุบพวกหนูอยู่ตลอดเวลา พวกหนูที่อาศัยอยู่ในบ้านต่างก็หวาดกลัวมันจนไม่กล้าออกมาจากรูเพื่อหาอาหารกิน พวกมันจึงต้องมาประชุมปรึกษากันว่าจะแก้ไขปัญหานี้อย่างไรดี ปัญหาใหญ่ก็คือ เจ้าแมวตัวนี้ชอบย่องเบามาข้างหลังโดยที่หนูไม่รู้ตัว และไม่รู้ว่ามันจะโผล่มาที่ไหนเวลาใด ดังนั้นพวกหนูจึงคิดว่า วิธีที่จะทำให้พวกมันปลอดภัยได้ดีที่สุดคือ ทำอย่างไรก็ได้ให้พวกมันรู้ตัวเมื่อแมวเข้ามาใกล้ ๆ บริเวณที่พวกมันอยู่

หนูแต่ละตัวต่างก็เสนอความคิดเห็นต่าง ๆ นานา แต่ความคิดที่ดีที่สุดที่พวกหนูเห็นพ้องต้องกันก็คือ แผนที่หนูตัวน้อย น้องเล็กที่สุดของเหล่าหนูเสนอขึ้น

“ ผมรู้แล้วฮะ เราก็เอากระดิ่งสักอันไปผูกไว้ที่คอของมันสิ พอมันมาใกล้เราก็จะได้ยินเสียงกระดิ่งดัง เราจะหนีทัน ”

เมื่อหนูทุกตัวได้ยินต่างก็ชอบไอเดียนี้มาก หนูทุกตัวชมเป็นเสียงเดียวกันว่า นี่เป็นความคิดที่ดีที่สุดและถ้าทำสำเร็จละก็พวกเราจะเป็นอิสระและไม่ต้องกลัวแมวอีกเลย

ผู้เฒ่าหนูที่นั่งเงียบฟังอยู่นานแล้วจึงพูดขึ้นว่า

“ ข้ารู้ว่าทุกคนชอบความคิดนี้ มันเป็นความคิดที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ แต่ข้าอยากรู้แค่ว่า ใครจะเป็นหนูตัวที่เอากระดิ่งไปผูกคอแมว ” เมื่อหนูทุกตัวได้ฟังดังนั้นต่างก็คิดหนัก ต่างก็นิ่งเงียบไม่มีคำตอบ

นิทานอีสปเรื่องกระดิ่งผูกคอแมวทำให้เราเรียนรู้ว่า หลายครั้งที่ความคิดดีๆนั้นก็ผุดขึ้นมาในสถานการณ์ต่างๆ แต่ความคิดที่ดีจะดีจริงก็ต่อเมื่อเป็นความคิดที่สามารถนำมาทำได้จริงด้วย อ่านนิทานอีสป สุนัขจิ้งจอกกับอีกาต่อเลย