นิทานอีสป ชายเลี้ยงแกะและสุนัขป่านำเสนอเรื่องราวให้ผู้คนรับรู้ว่า ในสังคมมีคนโกงจ้องจะเอาเปรียบและทุจริตอยู่เสมอ เรามาดูจุดจบของคนโกงด้วยกัน
คนเลี้ยงแกะคนหนึ่งเขาเข้าไปในป่า บังเอิญให้พบเข้ากับลูกสุนัขป่าตัวเล็ก จึงได้เอากลับมาเลี้ยงจนกระทั่งสุนัขป่าตัวนั้นเติบโต ตลอดเวลามาเขาฝึกให้มันไปขโมยลูกแกะ จนมันขโมยลูกแกะเก่งและได้ไปขโมยแกะจากคอกแกะของเพื่อนบ้าน จากนั้นก็นำเอาแกะนั้นมาให้เจ้าของ แกะของชายเลี้ยงแกะก็เพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อย ๆ ทำให้เขาพอใจมาก ยิ่งนานวันสุนัขป่าก็ทำตามคำสั่งของเขาอย่างดี มันเรียนรู้สิ่งที่เขาสอนได้ทั้งหมดและขโมยได้เก่งมาก
วันหนึ่งขณะที่สุนัขป่าขโมยแกะตามที่เจ้าของสั่ง มันนึกอยากที่จะกินแกะบ้างสักตัวหนึ่ง แต่มันก็ไม่กล้าที่จะขอจากชายเลี้ยงแกะ แต่มันกลับพูดว่า
“นายท่าน ท่านก็มีแกะมากมายแล้ว ยังไม่พอใจอีกหรือ น่าจะพอได้แล้วนะ”
ชายเลี้ยงแกะได้ฟังก็ไม่พอใจ กล่าวตองสุนัขป่าว่า
“ยังไม่พอหรอก เจ้าต้องไปขโมยแกะมาให้ข้าอีกมาก ๆ เพราะข้าต้องการที่จะเป็นคนเลี้ยงกะที่เป็นเจ้าของแกะมากที่สุดในหมู่บ้านนี้ และจะไม่ให้แกะของข้าหายไปแม้สักตัวเดียว ”
“ท่านไม่คิดที่จะให้รางวัลหรือแบ่งแกะให้ใครบ้างหรือ ถ้าเช่นนั้นระวังไว้ว่าแกะของท่านจะถูกขโมยไปเกหมือนแกะของคนอื่นบ้าง”
เมื่อสุนัขป่าได้รู้ความคิดของเจ้านายของมัน หลังจากวันนั้นมันจึงขโมยกินแกะของชายเลี้ยงแกะ กว่าชายเลี้ยงแกะจะรู้ตัวเขาก็มีแกะเหลืออยู่น้อยที่สุดในหมู่บ้านแล้ว
นิทานอีสปเรื่องชายเลี้ยงแกะและสุนัขป่าให้คติสอนใจเราว่า ใครก็ตามที่คดโกงผู้อื่นก็จะไม่พบกับความเจริญ และอาจจะถูกโกงบ้างในที่สุด ต่อไปอ่านนิทานอีสป ชาวนากับงู