นิทานอีสป นกยูงกับนกกระเรียน สอนการตัดสินคนอื่น

นิทานอีสป นกยูงกับนกกระเรียนมีเรื่องราวอยู่ดังต่อไปนี้ นกยูงได้ขึ้นชื่อว่าเป็นสัตว์ปีกที่สวยงามมาก เป็นนกที่มีหางสวยงามมากกว่านกทั้งปวง ด้วยเหตุนี้อาจจะทำให้นกยูงหลงตัวเองไปบ้าง

ในวันหนึ่ง นกยูงที่กำลังเดินอวดหางรำแพนอย่างสวยงามอยู่นั้น มันก็มองเห็นนกกระเรียนตัวหนึ่งกำลังเดินมา มันมองเห็นนอกกระเรียนแล้วรู้สึกไม่ชอบ มันมองนกกระเรียนด้วยสายตาเหยียด แล้วพูดขึ้นว่า

“ เจ้าเห็นหางของข้าไหม หางของข้านั้นมีสีสันที่สวยงาม มีลวดลายที่โดดเด่น ต่างจากหางของเจ้า ช่างไม่สวยงามเลย หางของเจ้ามีสีเปรอะๆ คล้ายสีของขี้เถ้า ไม่น่ามองเลย ไม่มีความสวยงามสักนิด “ พูดจบมันก็เดินอวดหางและเชิดดหน้าของมันด้วยความภูมิใจ

ฝ่ายนกกระเรียนเมื่อได้ฟังดังนั้น มันจึงตอบกลับไปว่า

“ จริงอยู่ว่าหางของข้าอาจจะดูไม่สวยงาม ไม่มีสีสันอย่างหางของเจ้า แต่รู้อะไรไหม ข้าสามารถบินสูงขึ้นไปบนฟ้าได้ทุกเวลาที่ข้าต้องการ ในขณะที่เจ้าได้แต่เดินอวดหางของเจ้าอยู่บนพื้นดินเท่านั้น”

นิทานอีสปเรื่องนกยูงกับนกกระเรียนให้ข้อคิดดีๆซึ่งสอนใจผู้อ่านว่า ความงามนั้นอาจจะตัดสินได้ด้วยตา แต่ความงามไม่ใช่คุณค่าทั้งหมดของคน บางคนมีความสามารถซ่อนอยู่แม้จะมีความงามไม่มากก็ตาม ต่อไปอ่านนิทานอีสป นกอินทรีกับเต่าทอง