นิทานอีสป ลิงกับอูฐ สอนการไม่เปรียบเทียบกับใคร

นิทานอีสป ลิงกับอูฐถูกนำเรื่องราวมาเล่าให้ชนรุ่นหลังฟังดังต่อไปนี้ สัตว์แต่ละชนิดก็มีลักษณะเด่นแตกต่างกันออกไป มาดูงานเลี้ยงของเหล่าสัตว์ที่มีลิงกับอูฐร่วมงานเลี้ยงสังสรรค์นั้นกัน

ในป่าใหญ่มีสรรพสัตว์มากมายทั้งสัตว์ตัวเล็กและตัวใหญ่ วันหนึ่งได้มีการจัดงานเลี้ยงครั้งใหญ่ขึ้น สัตว์ทุกตัวที่อยู่ในป่าต่างก็มาร่วมงานเลี้ยงสังสรรค์ในครั้งนี้ รวมถึงเจ้าลิงจ๋อและเจ้าอูฐด้วย เมื่อมีการเต้นรำกันขึ้น สัตว์แต่ละตัวก็ออกมาเต้นรำด้วยท่าทางของตนเองอย่างสนุกสนาน  ไม่เว้นแม้แต่เจ้าลิงและเจ้าอูฐ

แต่ทว่า ลิงเป็นสัตว์ที่มีความแคล่วคล่องว่องไว มันปันป่ายต้นไม้ด้วยท่าทางต่าง ๆ อยู่เสมอ ดังนั้นในงานเลี้ยงเต้นรำครั้งนี้ เจ้าลิงจึงออกมาเต้นวาดลวดลายแปลก ๆ เป็นที่ถูกใจเหล่าสัตว์ทุกตัวในงาน เหล่าสัตว์ต่างปรบมือและส่งเสียงชื่นชมเจ้าลิงกันทั้งงาน

ฝ่ายเจ้าอูฐ เมื่อมันเห็นดังนั้น ด้วยความที่มันมีนิสัยขี้อิจฉา มันจึงอิจฉาที่ลิงเด่นที่สุดในงาน ใคร ๆ ก็มาชื่นชมการเต้นรำของมันกัน ต่างจากอูฐที่ไม่มีใครสนใจการเต้นของมันเลย คิดได้ดังนั้นเจ้าอูฐจึงลุกขึ้นมาเต้นท่าทางประหลาดแบบเจ้าลิงบ้าง แต่ด้วยความที่ร่างกายของมันใหญ่เทอะทะ แถมยังมีโหนกที่เกะกะ ทำให้เต้นด้วยท่าเก้ ๆ กัง ๆ ดูน่าขบขันอย่างมาก เหล่าสัตว์แทนที่จะชื่นชมการเต้นของอูฐ ต่างก็หัวเราะเยาะกันเสียงดัง ทำให้อูฐกลายเป็นตัวตลกของงานในที่สุด เจ้าอูฐรู้สึกเสียใจและรู้สึกอับอายแทบแทรกแผ่นดินหนี

นิทานอีสปเรื่อง ลิงกับอูฐสอนให้เรารู้ว่า หากอูฐไม่ขี้อิจฉาและมองดูตนเอง มันคงจะรู้ว่า ตัวมันนั้นต่างจากลิง ไม่มีใครใครควรเปรียบเทียบกับใคร และไม่ควรอิจฉาผู้อื่น เพราะคนเราแต่ละคนมีดีไม่เหมือนกัน อ่านนิทานอีสป หนูกับวีเซิลกันต่อ