นิทานอีสป แพะสองตัว สอนการข่มอารมณ์และควบคุมจิตใจ

นิทานอีสป แพะสองตัวเป็นเรื่องรางของเจ้าแพะที่แม้จะเป็นสัตว์ที่ตัวเล็ก แต่พวกมันอาจจะไม่คิดเช่นนั้นก็ได้ มันอาจจะคิดว่ามันตัวใหญ่และใครๆ ก็ต้องยอมมันเหมือนกับเรื่องนี้

ณ ป่าแห่งหนึ่ง มีแพะอาศัยอยู่ด้วยกันสองฝูง คือแพะฝูงตะวันตกและแพะฝูงตะวันออก แพะทั้งสองฝูงอาศัยอยู่คนละฝั่งของแม่น้ำ มีสะพานเชือกแขวนคั่นไว้ตรงกลางลำน้ำสำหรับข้ามไปมา ใต้สะพานแห่งนั้นคือกระแสน้ำที่เชี่ยวแรงมาก และสะพานนี้ก็สร้างมานานจนเก่าใกล้จะพังเต็มทนวันหนึ่งหัวหน้าฝูงแพะทั้งสองฝูง คือ หัวหน้าแพะตะวันตกและหัวหน้าแพะตะวันออกก็ให้บังเอิญต้องการเดินข้ามสะพานแขวนไปยังฝั่งตรงข้าม สะพานนั้นแสนจะแคบ มีที่เพียงพอให้แพะเพียงหนึ่งตัวเดินผ่านไปได้เท่านั้น แต่หัวหน้าแพะทั้งสองก็มีนิสัยเย่อหยิ่งพอๆ กัน มันต่างก็ไม่ยอมหลบให้อีกตัวหนึ่งเดินผ่านไปก่อน

พอตัวหนึ่งก้าวเหยียบยังท่อนไม้ที่อยู่ข้างหน้า อีกตัวก็ไม่ยอมก้าวตามออกมาเช่นกัน และแล้วแพะทั้งสองตัวก็ได้มาหยุดยืนอยู่ประจันหน้ากันในจุดกึ่งกลางสะพาน แพะหัวหน้าฝูงตะวันออก เป็นฝ่ายตะโกนออกมาว่า

“ เจ้าจงหลบไป เพื่อให้ทางข้าเดินผ่านไปฝั่งโน้นเดี๋ยวนี้ ”

ฝ่ายแพะหัวหน้าฝูงตะวันตก ได้ยินดังนั้นก็รู้สึกว่าตนกำลังถูกดูถูกและถูกออกคำสั่งโดยหัวหน้าแพะอีกฝั่ง จึงไม่พอใจ ตะโกนกลับไปว่า

“ เจ้านั่นแหละที่ต้องเป็นฝ่ายหลบไป ข้าจะข้ามไปฝั่งนั้น ”

แพะหนุ่มทั้งสองฝ่ายไม่มีใครยอมใคร ต่างก็ตกลงกันไม่ได้ จึงได้กระโจนเข้าใส่และใช้เขาของพวกมันขวิดกันนัวเนีย ทันใดนั้นสะพานที่เก่าใกล้ชำรุดก็สั่นสะเทือน แรงกระแทกจากการสู้กันของพวกมันทำให้สะพานแกว่งอย่างแรง แพะหัวหน้าฝูงทั้งสองตัวก็ตกลงไปในลำธารที่น้ำกำลังพัดแรงอย่างเชี่ยวกราก กระแสน้ำได้พัดพาร่างของแพะทั้งสองจมหายไปในที่สุด

นิทานอีสปเรื่องแพะสองตัวสอนให้เรารู้ว่าการมีทิฐิและถือดี ไม่รู้จักที่จะอ่อนข้อหรือยอมใครจะนำพาซึ่งภัยมาถึงตัวได้ ในหลายครั้งการเอาตัวรอดคือการรู้จักข่มอารมณ์และจิตใจตนเอง ยอมให้กับผู้อื่นในบางสถานการณ์ ต่อไปอ่านนิทานอีสป ไก่กับหมาจิ้งจอก