นิทานอีสป สุนัขจิ้งจอกกับเสือดาว สอนความงดงามในใจ

นิทานอีสป สุนัขจิ้งจอกกับเสือดาวคือเรื่องราวที่ถูกกล่าวขานกันว่า ในป่าแห่งหนึ่ง มีสัตว์หลายชนิดอาศัยอยู่ และมีเสือดาวอยู่ตัวหนึ่ง มันภูมิใจในลวดลายขนของมันมาก เพราะมันคิดว่าตัวมันเองมีลายที่สวยงามและมีสีสันสดใสกว่าขนสัตว์ในป่าทั้งปวง มันจึงเที่ยวอวดสัตว์ตัวอื่นไปทั่ว จนมาพบเข้ากับสุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่ง เสือดาวพูดขึ้นว่า

“ เจ้าดูสิ ข้ามีขนที่ลวดลายสวยมากที่สุด ไม่มีสัตว์ในป่าตัวใดที่มีขนสวยงามเท่าข้า แม้แต่เจ้าก็ตามเจ้าสุนัขจิ้งจอก เจ้าไม่มีลวดลายอะไรเลย “

สุนัขจิ้งจอกได้ฟังที่เจ้าเสือดาวพูด มันทำท่าเฉยเมยก่อนจะเอ่ยขึ้นมาว่า

“ลวดลายขนสวย ๆ ของเจ้า มันปกคลุมแต่เพียงภายนอกของตัวเจ้า แต่ลวดลายเหล่านั้นไม่ได้ตกแต่งจิตใจของเจ้าให้ดีไปกว่าสัตว์ตัวใดหรอก และความสวยงามที่แท้จริงนั้นมันอยู่ภายในจิตใจต่างหาก”

นิทานอีสปเรื่องสุนัขจิ้งจอกกับเสือดาวสอนให้เราทราบว่า ต่อให้รูปร่างหน้าตาสวยเพียงใดก็ตาม ทั้งคนและสัตว์ สิ่งที่บ่งบอกถึงความดีได้นั้น ย่อมขึ้นอยู่กับจิตใจที่งดงามภายใน อ่านนิทานอีสป หนูนากับหนูเมืองต่อเลย