นิทานอีสป หมาจิ้งจอกกับองุ่นเปรี้ยว เมื่อไม่มีควรจะ

นิทานอีสปเรื่องหมาจิ้งจอกกับองุ่นเปรี้ยวกล่าวความถึงความหิวและความอยากได้ บางครั้งก็ทำให้ต้องออกแรงกันบ้าง แต่ผลสุดท้ายจะเป็นอย่างไร นี่คือเรื่องราวของหมาจิ้งจอกตัวหนึ่ง

หมาจิ้งจอกตัวหนึ่ง มันเดินผ่านต้นองุ่นก็เห็นพวงองุ่นห้อยอยู่พวงใหญ่ มีลูกองุ่นสุกน่ากิน องุ่นพวงนี้คงจะหวานฉ่ำและอร่อยมาก แต่พวงองุ่นนั้นอยู่สูงมาก เจ้าหมาจิ้งจอกจะต้องกระโดดให้สูง เพื่อจะงับเอาพวงองุ่นให้ถึง

มันพยายามกระโดด ในครั้งแรกพวงองุ่นยังอยู่ห่างไกลมันมาก มันพยายามอีกหลายครั้ง หวังจะกินองุ่นให้ได้ ลองถอยไปตั้งหลัดกไกล ๆ แล้วทะยานกระโดดก็ไม่ถึงอีก ไม่ว่าจะพยายามกระโดดและเอื้อมคว้าเท่าไหร่ก็ไม่สามารถเด็ดพวงองุ่นมากินได้สำเร็จ

หมาจิ้งจอกรู้สึกหมดแรงและสิ้นหวัง มันนั่งมองพวงองุ่นด้วยสายตาโกรธเกลียด มันเอ่ยขึ้นว่า

“นี่ข้ากำลังทำสิ่งโง่เขลาอะไรอยู่นะ” มันบ่นกับตัวเอง “นี่ข้าเสียแรง เสียเวลาไปมาก เพื่อจะเด็ดพวงองุ่นที่มีลูกองุ่นเปรี้ยว ๆ นั้นทำไมกัน ไม่เห็นจะน่ากินเลย ท่าทางคงเปรี้ยวมาก อาจจะทำให้ข้าปวดท้องด้วยซ้ำ”

พูดจบมันก็เดินจากไป

นิทานอีสป หมาจิ้งจอกกับองุ่นเปรี้ยวสอนให้เราทราบว่าคนบางคนก็ทำเหมือนเจ้าหมาจิ้งจอกนี่เอง เมื่อไม่สามารถครอบครองสิ่งใด ก็แสร้งมองเสียว่ามันเป็นของไม่ดี เพื่อหลอกตัวเอง ต่อไปอ่านนิทานอีสป กบกับหนู