นิทานอีสป อาการป่วยของกวางมีเรื่องราวอยู่ว่า หากใครที่เคยเจ็บป่วย เมื่อยามที่เราป่วยแล้วมีเพื่อนมาเยี่ยมเราย่อมจะรู้สึกดีใจอย่างแน่นอน แต่ถ้ามีเพื่อนแบบเจ้ากวางตัวนี้ คงไม่มีใครรู้สึกดีและคงไม่อยากให้เพื่อนมาเยี่ยมเมื่อยามที่ป่วยแน่ มีอะไรเกิดขึ้นกับกวางป่วยเรามาดูกัน
กาลครั้งหนึ่งมีกวางป่วยตัวหนึ่ง มันเจ็บกระเซาะกระแซะมาหลายวัน มันจึงพยายามรวบรวมกำลังและเรี่ยวแรงเท่าที่มี มันรู้ตัวดีว่ามันป่วยและควจะหาอาหารกินเองได้อีกไม่นานนัก จึงใช้กำลังทั้งหมดที่ยังเหลืออยู่ เพื่อจะเสาะหาอาหารมาสะสมตุนไว้ เพื่อจะใช้เป็นเสบียงกินในยามที่นอนป่วยลุกไปหาอาหารเองไม่ได้
เมื่อกวางตัวนี้หายหน้าไปสักพักนึ่ง สัตว์ต่างๆ ในป่าจึงรู้สึกเป็นห่วง พวกมันคิดว่ากวางคงจะเป็นอะไรสักอย่างจึงไม่มาให้เห็นหน้าเลย พวกมันต่างรวมตัวกันและพากันไปเยี่ยมเจ้กวางถึงบ้าน เมื่อไปถึงพวกมันก็พูดแสดงความเป็นห่วงต่างๆ นานา แต่ในเวลานั้นเองพวกมันก็เหลือบไปเห็นเสบียงที่เจ้ากวางสะสมไว้กิน่วงที่ป่วย สัตว์ทั้งหลายรู้สึกหิว จึงช่วยกันกินเสบียงของกวางจนหมด ไม่นานนักเจ้ากวางป่วยก็ต้องตายลงอย่างน่าสงสารเพราะป่วยและขาดอาหาร
จากนิทานอีสปเรื่องอาการป่วยของกวางนี้ทำให้เราได้รู้ว่า ความหวังดีแต่ปากนั้นพูดง่าย แต่การกระทำต่างหากที่พิสูจน์ธาตุแท้ในจิตใจ อ่านนิทานอีสป กบกับวัว